از زمان‌های گذشته من از طریق BBS و دایل آپ به اینترنت دسترسی داشته‌ام. اتصال به اینترنت قبل از DSL به این معنا بود که باید مراقب می‌بودید تلفن را برندارید؛ زیرا این کار باعث قطع اتصال شما به اینترنت می‌شد. هنوز برخی اوقات به یاد شنیدن صدای دایل آپ می‌افتم.

 کام‌کست از سال ۲۰۱۵ اینترنت ۲ گیگابیتی خود را با نام «مولتی گیگ» راه‌اندازی کرد (در حال حاضر نام این سرویس Gigabit Pro است). من این اینترنت را می‌خواستم و در یک سال گذشته بارها و بارها با کام‌کست تماس گرفتم و از آن‌ها سوال کردم که آیا فیبر نوری را به محل زندگی من آورده‌اند یا خیر. من در جنوب کالیفرنیا در سن خوزه زندگی می‌کنم و این شهر در نقشه‌های کام‌کست به‌عنوان محل بعدی که قرار بود فیبر نوری ارائه شود قرار داشت.

 یک ماه و نیم قبل من با کام‌کست تماس گرفتم تا از به‌روزترین اطلاعات محل ارائه‌شده‌ی فیبر نوری اطلاع پیدا کنم.  کام‌کست پاسخ داد: «بله در محل زندگی شما فیبر نوری ارائه‌شده است»، بلافاصله من پاسخ دادم: «همین الان این سرویس را می‌خواهم.»

پس از پذیرفتن هزینه‌ی ۱۰۰۰ دلاری برای راه‌اندازی این سرویس، کام‌کست به من گفت راه‌اندازی این سرویس هشت هفته زمان می‌برد. این مدت طولانی برای بررسی خانه من، قرار دادن فیبر نوری و تنظیمات و راه‌اندازی این سرویس است.

بازرسی به‌راحتی انجام شد. تکنیسین قصد داشت محل قرارگیری فیبر و محل قرارگیری تجهیزات را بررسی کند. یک هفته بعد از بازرسی، چند نفر با یک دستگاه برای بررسی خطوط فعلی تلفن به محله و خانه من آمدند و خبر بدی به من اعلام کردند. تمام خطوط در اطراف خانه و محله من بدون هیچ روکشی و مستقیما در خاک قرارگرفته‌اند. این موضوع برای فیبر نوری اصلا مناسب نیست و فیبر باید در حفاظ باشد تا از مشکلات احتمالی جلوگیری شود. به تغییرات عمده در این قسمت نیاز است.

جعبه کابل قدیمی دیگر کارایی ندارد و باید تعویض شود

 این تغییرات به چند روز زمان نیاز دارد و برای سوراخ‌کاری زیر سطح به مجوز از شهرداری نیاز است. من کمی نگران شدم؛ اما اگر واقعا برای اینترنت با سرعت بالای فیبر نوری نیاز به مجوز است، هر کاری که باید انجام بگیرد، انجام دهید.

 تغییرات از هفته‌ی بعد، دقیقا پس از یافتن محل مناسب برای عبور دادن محافظ آغاز شد. محل قرارگیری کابل برق و لوله گاز در خیابان به‌وسیله‌ی رنگ مشخص شد تا برای سوراخ‌کاری صدمه‌ای به این خطوط وارد نشود. صدمه به خطوط گاز بسیار خطرناک است.

توضیح رنگ‌ها: زرد: گاز، صورتی: برق، نارنجی: کابل تلفن و تلویزیون

 چند روز پس از علامت زدن خطوط روی زمین، تعداد زیادی از تکنسین‌ها برای سوراخ‌کاری آمدند. ۱۲ نفر تکنسین همراه با یک ماشین بسیار بزرگ برای شروع کار آمدند.

ماشین بسیار بزرگ دریل افقی از کمپانی دیچ ویچ

ایجاد سوراخ افقی برای عبور محافظ

 برای قرار دادن محافظ در زیر زمین، به یک دریل افقی نیاز است و با یک وسیله دیگر محل قرارگیری دقیق مته‌ی این دریل را به‌صورت مداوم بررسی ‌کنند تا مسیر را اشتباه نرود. یک نفر با دریل کار می‌کند و دیگری دستگاه بررسی مسیر را در دست دارد. در هنگامی‌که مته می‌چرخد، نازلی آب را اسپری می‌کند تا هم مته خنک شود و هم خاک اطراف مته خیس شود و راحت‌تر سوراخ‌کاری انجام شود.

بررسی محل دقیق مته به‌وسیله‌ی دستگاه

 محافظ دقیقا چگونه قرار می‌گیرد؟ به تصویر زیر نگاه کنید.

قرار دادن محافظ در زمین (دقیقا در محل سوراخ‌کاری شده)

 پس از سوراخ‌کاری، محافظ به مته متصل و درحالی‌که مته از زیر زمین بیرون کشیده می‌شود، محافظ را نیز با خود به زیر می‌کشد و محافظ در زیر زمین قرار می‌گیرد. این تیم حدود ۵۰۰ متر محافظ در زیر زمین قراردادند، سه روز تمام کار کردند و چندین سوراخ در زمین ایجاد کردند و درنهایت پیاده‌رو جلوی خانه من را خراب کردند تا محافظ را تا نزدیک خانه من بیاورند. واضح است که تمام این تجهیزات و سوراخ‌کاری‌ها و تمامی این کنده‌کاری‌ها فقط و فقط برای من یک نفر بود؛ ولی خوشبختانه هیچ‌کدام از همسایه‌ها شکایتی نداشت و موضوع به‌خوبی و خوشی به پایان رسید.

افراد بیشتر، ماشین بیشتر، محافظ بیشتر

تکنسین‌ها مشغول کار هستند

 این‌همه کار برای یک خانه بسیار زیاد است؛ اما جعبه مخصوص فیبر نوری که در پیاده‌روی خانه من نصب‌شده است، به دو خانه دیگر نیز امکان استفاده از این سرویس می‌دهد (آن‌ها هرکدام به‌تنهایی یک سیم مخصوص به خود خواهند داشت). این موضوع اصلا مقرون‌به‌صرفه نیست، هرچند تا مدت‌های بسیاری فقط من هستم که از فیبر نوری استفاده خواهم کرد.

 قرار دادن فیبر نوری

 پس از چند روز کنده‌کاری، سوراخ‌کاری و سروصدا، محافظ در محل خود قرار گرفت و کار برای ادامه آماده‌ شده است. متاسفانه محل کنده‌کاری‌ها با آسفالت سیاه پوشانده شد و این موضوع به‌وضوح قابل‌مشاهده است. البته اهمیتی ندارد، تمام این کارها برای فیبر نوری است.

 یک شرکت دیگر که مسئول قرار دادن فیبر نوری در داخل محافظ بود، به محله ما آمد. فیبر نوری در یک ماسوره بسیار بزرگ پیچیده شده بود و با چرخاندن آن ماسوره توسط ماشین و قرار دادن فیبر به‌صورت دستی در داخل محافظ، کار ادامه پیدا کرد. به این دلیل که طول محافظ کمتر از یک مایل بود، به‌راحتی فیبر را در داخل آن قرار دادند. بعدها متوجه شدم که این فیبرها از شرکت کرنینگ است، همان شرکتی که گوریلا گلس را می‌سازد.

ماسوره فیبر نوری

جعبه‌ی فیبر نوری در خارج از خانه من نصب‌شده است.

ماژول فیبر که به سه خانه اجازه‌ی استفاده از فیبر نوری می‌دهد. (دو خط برای هر خانه).

سیمی که از ماژول به سوی خانه من کشیده شده است.

«فیبر از پیش متصل شده» ساخته‌شده به‌وسیله‌ی شرکت کرنینگ

 به یک لوله نیاز بود تا از فیبر نوری در خارج از خانه من محافظت کند. جعبه ترمینال فیزیکی شبکه نوری ONT در خارج از خانه من نصب می‌شود، خطوط ثابت نوری را به ترمینال باکس متصل می‌کند و فیبر کوچک‌تر به داخل خانه راه پیدا می‌کند.

لوله‌ی فولادی از فیبر در برابر عوامل خارجی محافظت می‌کند.

 فیبر نوری به یک کانکتور SC-APC منتهی می‌شود. در حقیقت دو خط به خانه من راه دارند، یکی برای upstream و دیگری برای downstream.

 پس از اتمام کار تیم فیبر نوری، تیم متصل‌کننده‌ی فیبر به خانه من آمدند. وظیفه‌ی این تیم متصل کردن فیبرهای نوری به یکدیگر بود. خوشبختانه بیشتر فیبرهای نوری در خارج از خانه به کانکتور متصل بودند که به کار بسیار سرعت می‌بخشید؛ اما برای خانه باید فیبرها را با دستگاه متصل می‌کردند.

 با استفاده از دستگاهی که fusion arc splicer نامیده می‌شد، دو سر فیبر از طریق پلاسما به یکدیگر جوش داده می‌شدند. در یک‌لحظه قوس الکتریکی اعمال می‌شد و دو سر فیبر به یکدیگر متصل می‌شدند. بعد دستگاه، «سیگنال ازدست‌رفته» در این اتصال را اندازه‌گیری می‌کرد و باید میزان آن کمتر از ۰.۰۰۹ دسی‌بل می‌بود. اگر اتصال ضعیف بود و باعث از دست دادن سیگنال می‌شد، دوباره از اول تمام مراحل را طی می‌کردند تا به یک اتصال مطمئن برسند. پس از اطمینان از صحت اتصال دو فیبر، محل اتصال به‌وسیله‌ی یک محافظ که آن را با گرما در محل قرار می‌دادند، محافظت می‌شد.

تجهیزات متصل‌کننده

Fusion arc splicer، به نقطه اتصال در وسط دستگاه دقت کنید.

 چند روز پس‌ازاینکه تیم اتصال کار خود را تمام کرد، تیم نصب به خانه من آمد. هیچ روتر خانگی در بازار وجود ندارد که اینترنت ۲Gps را پوشش دهد، بیشتر آن‌ها نهایتا یک گیگابیت را پوشش می‌دهند. پورت اترنت مادربرد، روتر و حتی وای فایی که شما استفاده می‌کنید، نهایتا یک گیگابیت را پوشش می‌دهند.

این یک روتر معمولی نیست، ۱۰ هزار دلار قیمت دارد.

 برای سرعتی که من می‌خواستم، کام‌کست به من Juniper Networks ACX2100 enterprise 1U را پیشنهاد داد که باید روی یک قفسه نصب می‌شد. ACX2100 توسط خود کام‌کست استفاده می‌شود و یک روتر خانگی CPE نیست. تیم نصبی که در خانه من بود، گفت تابه‌حال این روتر را در یک خانه شخصی ندیده است. آیا شما قصد خرید ACX1200 دارید؟ قیمت آن حدودا ۱۰ هزار دلار است.

 در این لحظه نصب و تغییر خطوط تمام‌شده بود و ادامه‌ی کار توسط من انجام می‌شد. من به‌سرعت محاسبه کردم که کام‌‌کست چه میزان برای من یک نفر هزینه کرده است. با توجه به میانگین هزینه‌ی ۵۰ دلار در هر ساعت برای هر نفر، تجهیزات استفاده‌شده و روزهای کاری صرف شده، تقریبا در حدود ۱۰ سال برای کام‌کست زمان می‌برد تا هزینه‌هایی که برای من صرف کرده است (از طریق هزینه‌ی سرویس) جبران کند. من حتی سعی کردم از کام‌کست سوال کنم میزان دقیق هزینه‌ها چقدر است؛ اما آن‌ها گفتند این موضوع محرمانه است. آن فرد فقط به من گفت زمان کمتری از آنچه من حساب کردم طول می‌کشد تا هزینه‌ها به شرکت برگردد.

متخصصان کام‌کست در حال بررسی قدرت و طول‌موج سیگنال‌ها هستند.

 مراحل نهایی

 شما نمی‌توانید از حداکثر سرعت اینترنت دو گیگابیتی خود استفاده کنید درحالی‌که اترنت ۱۰Gbps با یک کابل SFP+ ندارید. کانکتورهای RJ45 متعلق به گذشته هستند و در این سرعت‌ها کارایی ندارند. خوشبختانه خانه من در حال حاضر به‌وسیله‌ی همین سیم‌های ۱۰ گیگابیتی سیم‌کشی شده است و من نیز یک سوئیچ ۱۰ گیگابیتی با پورت SFP+ دارم. تمام چیزی که من برای راه‌اندازی این سرویس نیاز داشتم، یک روتر/فایروال بود که از سرعت ۱۰ گیگابیت پشتیبانی کند (علاوه بر فایروال نرم‌افزاری، نوع سخت‌افزاری آن نیز وجود دارد).

pfSense در بالا و سوئیچ ۱۰ گیگابیتی در پایین قرار دارد.

خوشبختانه pfSense firewall appliance از نت گیت، هم قیمت روتر ۱۰ گیگابیتی سیسکو نیست که حدودا ۵۰۰۰ تا ۹۰۰۰ دلار قیمت دارد. مشکل آنجا است که Netgate pfSense SG-2440 فقط یک گیگابیت را پوشش می‌دهد. من به تجهیزاتی احتیاج داشتم که بتواند ۲ گیگابیت بر ثانیه را پوشش دهد. درنهایت توانستم Netgate XG-1541 را بیابم که می‌تواند ۲ گیگابیت بر ثانیه را پوشش دهد. XG-1541 به دو پورت Chelsio T520 10G مجهز شده است و قیمت آن ۲۸۴۸ دلار است؛ بااینکه این قیمت هنوز  برای افراد معمولی زیاد است؛ اما برای اتصال فیبر نوری ۲۲ گیگابیت بر ثانیه الزامی است. دلیل استفاده از XG-1541 دسترسی به پورت‌هایی با سرعت بیشتر از ۱ گیگابیت بر ثانیه است. XG-1541 به‌صورت پیش‌فرض از دو پورت ۱۰ گیگابیتی اینتل بهره می‌برد؛ اما این پورت‌ها برای کابل‌های مسی هستند. من به پورت‌های SFP+ برای فیبر نوری نیاز دارم.

پورت نوری ۱۰ گیگابیتی

 پورت‌های SFP+ از چند نوع ورودی و خروجی پشتیبانی می‌کنند:

مسی، یک‌حالته، لیزری چندحالته و کابل Twinax مسی مستقیم متصل شده. به این دلیل که کام‌کست از یک ورودی فرستنده/گیرنده نوری چندحالته استفاده می‌کند، من نیز مجاب به استفاده از آن شدم.

چرا pfSense؟ من مستقیما به سراغ بهترین فایروال در بازار رفتم. نرم‌افزار این فایروال رایگان است و با چند قطعه شما می‌توانید نسخه فیزیکی نیز ایجاد کنید. pfSense یکی از بهترین روتر/فایروال‌هایی است که در بازار وجود دارد.

ویژگی‌های pfSense بسیار زیاد و طولانی است و شما می‌توانید مواردی پیدا کنید که در روترهای معمولی یافت نمی‌شوند. pfSense فقط یک روتر معمولی نیست، بلکه به شما اجازه‌ی کنترل کامل روی اطلاعاتی که از شبکه‌ی اینترنت وارد یا خارج از کامپیوتر می‌شود، می‌دهد. همچنین از طریق Add-ons شما می‌توانیدبه pfSense قابلیت‌های بیشتری نیز اضافه کنید.

یادگیری این بحث بسیار طولانی و پیچیده است؛ اما اگر شما بخواهید و علاقه داشته باشید، می‌توانید این موضوع را یاد بگیرید. من علاقه دارم  تمام اطلاعاتی را که از طریق اینترنت وارد یا خارج از کامپیوترم می‌شود، کنترل کنم. اگر شما به ۱۰ گیگابیت بر ثانیه نیازی ندارید و یا پورت‌های آن را ندارید، می‌توانید بهNetgate نگاهی بیاندازید. این وسیله مصرف برق پایینی (در حدود ۷ وات) دارد و کوچک‌تر از pfSense است. 

Netgate مدل XG-1541

 مشخصات فنی Netgate مدل XG-1541:

• Intel Xeon D-1541 8-core 2.1GHz :CPU
• 16GB DDR4 UDIMM :RAM
• Intel 535 Series 120GB M.2 :SSD
• 2x Intel i350-AM2 1Gbps ports :Network
• 2x 10GBASE-T 10Gbps copper ports :Network
• Chelsio T-520-SO-CR 2-port 10Gbps SFP+ expansion :Network
• Dedicated IMPI port, Serial port, VGA port, BMC

این یک فایروال واقعی است. XG-1541 می‌تواند از هشت میلیون اتصال در آن واحد پشتیبانی کند.

این فایروال از بسیاری از کامپیوترهای خانگی قدرتمندتر است و برای اطمینان از عملکرد از SSD اینتل سری ۵۳۵ استفاده می‌کند.

XG-1541 به دلیل قرارگیری در یک جعبه کوچک، بسیار پر سروصدا است و اصلا برای اتاق خواب یا محل کار مناسب نیست. سرعت فن خنک‌کننده‌ی CPU آن به ۱۵ هزار دور بر دقیقه می‌رسد. اگر تمایل داشتید می‌توانید این فن را تعویض کنید.

 تنظیم pfSense به‌عنوان روتر و فایروال بسیار راحت است. کام کست نام این سرویس را «مترو اترنت» گذاشته است، این سرویس یک خط کاملا اختصاصی است. پهنای باند تضمین‌شده است و هیچ محدودیتی برای حجم استفاده‌شده در اینترنت وجود ندارد. من برای سرویس ۲ گیگابیتی خود یک IP اختصاصی دریافت کردم. متاسفانه یکی از پورت‌های سیم مسی جعبه Juniper می‌بایست ۱ گیگابیت (Upstream and Downstream) را بر عهده می‌داشت، درحالی‌که سرویس من ۲ گیگابیتی است. پس من باید دو خط گیگابیتی و یک خط یک گیگابیتی را فراهم می‌کردم.

داشبورد pfSense که به شما اختیار تام برای کنترل شبکه را می‌دهد.

 خوشبختانه Netgate XG-1541 می‌تواند دو خط را پوشش دهد. با کمک PfSence من می‌توانستم یک خط ۱ گیگابیتی را برای پشتیبانی قرار دهم. من حتی از یک شبکه‌ی خصوصی بهره گرفتم تا سیستم را مستقیما به محل کار متصل کنم.

 من مشکل دریافت/ارسال را برای اینترنت بالای ۱ گیگابیت حل کردم؛ اما مشکل اینجا است که چگونه از شش پورت ۱۰ گیگابیتی برای اتصال وسایل دیگر به اینترنت ۲ گیگابیتی خود استفاده کنم؟ باید یک سوئیچ ۱۰ گیگابیتی تهیه کنم.

D-Link DXS-1210-12TC یکی از سوئیچ‌های ۱۰ گیگابیتی با قیمت مناسب موجود در بازار است، قیمت آن تنها ۱۵۰۰ دلار است که برای ۱۰ گیگابیت قیمت زیادی نیست.

D-Link این سوئیچ را بسیار مناسب ساخته است. این سوئیچ به‌راحتی در قفسه قرار می‌گیرد و به‌اندازه‌ای بی‌سروصدا است که می‌توان آن را در خانه استفاده کرد. البته DXP در حالت شروع به کار به‌سرعت ۱۵ هزار دور بر دقیقه می‌رسد؛ اما بعد سرعت فن کاهش پیدا می‌کند. تابه‌حال خود من صدای بسیار زیادی از آن نشنیده‌ام.

تمام پورت‌های مسی و نوری ۱۰ گیگابیتی است

 DXS-1210-12TC یک سوئیچ دولایه است، یعنی پردازنده‌ی مخصوص برای روتر دارد. این موضوع باعث افزایش عملکرد و کاهش زمان تاخیر می‌شود. سوئیچ‌های دولایه روی آدرس MAC کار می‌کنند و نه روی آدرس IP.

برخی از مشخصات این محصول:

•  8x10GBASE-T copper ports
• 2x10 SFP+ optical ports
•   2x10GBASE-T/SFP+ combo ports

ظرفیت سوچینگ

•  240Gbps

کابل‌های شبکه برای 10GBASE-T

• (CAT-6 (30m max
•  (CAT-6A or CAT-7 (100m max

نمای نزدیک پورت‌ها، ۱۰ پورت مستقل و ۲ ترکیبی

 این پورت‌ها ۱۰ گیگابیتی و دو پورت آخر نیز ترکیبی و از نوع RJ45/SFP+ هستند. به این معنا که یا باید از RJ45 استفاده کنید یا از SFP+ اما امکان استفاده از هر دوی آن‌ها نیست. یک سوئیچ شبیه DXS-1210-12TC برای افرادی که قصد استفاده از سیم مسی دارند، نیاز است. CAT5a کافی به نظر می‌رسد، اما برای سرعت  ۱۰ گیگابیتی، CAT6 توصیه می‌شود.

 به‌غیراز بحث سخت‌افزاری، DXS-1210-12TC قابلیت‌های زیادی به‌عنوان یک سوئیچ در اختیار دارد. VLANs بسیار کارآمد است، بخصوص در سرویسی که کام‌کست ارائه می‌دهد. DXS-1210-12TC می‌تواند هر دو سرویس ۱ و ۲ گیگابیتی را به‌صورت مستقل از یکدیگر پوشش دهد. البته من از این قابلیت استفاده نکرده‌ام، اما شاید در آینده از آن استفاده کردم.

 اگر به قابلیت‌های بسیار نیاز دارید، D-Link DXS-1210-12TC نیاز شما را برآورده می‌کند.

رابط وب DXS-1210

 D-Link راه‌های زیادی برای مدیریت DXS-1210-12TC در نظر گرفته است و من روش مدیریت از طریق رابط وب را انتخاب کردم. شما می‌توانید تمام قابلیت‌های سوئیچ مانند کلاس سرویس، کیفیت سرویس و VLANs یا استفاده از پورت ترکیبی را مدیریت کنید. من ارتباط دو واحد ۱۰ گیگابیتی NAS را با یکدیگر آزمایش کردم و به‌سرعت انتقال ۹۹۴ مگابیت بر ثانیه رسیدم. (سرعت پایین درایو ذخیره‌سازی باعث گلوگاه می‌شود.)

پس از نصب و سیم‌کشی قطعات، من برای ادامه‌ی کار آماده شدم. مسیر به این صورت است:

Juniper ACX1200 router -> Netgate XG1541 -> D-Link DXS-1210-12TC -> clients

و نمای کلی آن به شکل زیر است:

این سیستم از Google Fiber نیز سریع‌تر است.

تغییر فرستنده و گیرنده چندحالته به فرستنده و گیرنده‌ی لیزری یک‌حالته

 تمام تجهیزات من به باتری پشتیبان مجهز شده‌اند.

ممکن است از خود سوال کنید: «این سیستم بسیار بزرگ است و من اصلا تمایل ندارم چنین سیستمی در اتاق خودم داشته باشم». کام‌کست از شما می‌پرسد که این تجهیزات را در کجای منزل شما قرار دهد و معمولا گاراژ را به شما پیشنهاد می‌دهد؛ اما من ترجیح می‌دهم همه‌چیز در دسترس و نزدیک من باشد.

 جعبه سفید در انتهای قفسه jumper box است، دقیقا محلی که فیبر نوری از خارج از خانه به داخل می‌آید. به دلیل حساسیت بالا این قطعه در داخل جعبه قرارگرفته است. معمولا تجهیزات به این بزرگی در خارج از خانه و تحت عنوان optical network terminal قرار می‌گیرند.

نقطه پرش شبیه شکل زیر است:

فیبر نوری اولیه

 این سیستم چقدر سریع است؟

 شما با یک اینترنت ۲ گیگابیت بر ثانیه چه کار می‌کنید؟ دقیقا هر کاری که بخواهید. برخی اوقات حتی بازی‌ها باید دانلود شوند، همانند تصویر زیر:

دانلود ۶۴.۱ گیگابایت در کمتر از ۴ دقیقه، شبکه‌ی استیم واقعا سریع است

 در حالت عادی، تعداد سرویس‌های کمی هستند که بتوانند از تمام ظرفیت اینترنت ۲ Gbps استفاده کنند. گوگل و آمازون می‌توانند از این سرعت استفاده کنند اما باقی سرویس‌دهنده‌ها خیر.

 اگر شما هم از سرویس بک آپ آنلاین Backblaze استفاده می‌کنید، حتما می‌خواهید بدانید این سرویس چقدر سریع است. معمولا آن‌قدرها هم سریع نیست، به این دلیل که تعداد فایل‌های اگر بسیار زیاد باشد، حتی اگر حجم آن‌ها پایین باشد، باز هم به کندی منتقل می‌شوند؛اما انتقال یک فایل حجیم بسیار سریع‌تر خواهد بود.

استیم تقریبا توانست از حداکثر سرعت اینترنت من استفاده کند. من سعی کردم یک نسخه از Grand Theft Auto ۵ را دانلود کنم که حجم آن بیش از ۶۴ گیگابایت بود و دانلود آن برای من ۳ دقیقه و ۵۲۲ ثانیه زمان برد. این سرعت حتی بسیار سریع‌تر از سرعت کپی همین فایل از یک فلش از طریق USB است و حتی از حالت تئوری ۲ Gbps هم ۱۰۰ درصد سریع‌تر است.

کندی در انتقال به دلیل disk buffering است. (سرعت نوشتن دیسک پایین‌تر از سرعت اینترنت است)

بعد از چند مرتبه سعی و خطا برای پیدا کردن سرور مناسب از Speedtest.net که بتواند سرعت اینترنت من را نشان دهد، درنهایت مجبور به استفاده از تست سرعت Google Fiber شدم.

ابتدا سرعت اینترنت محل کار من را مشاهده کنید:

سرعت اینترنت محل کار من

 سرعت اینترنت سرویس جدید و اینترنت خانگی من:

اینترنت خانگی من

 این اینترنت بسیار سریع است. شاید سریع‌ترین اینترنت ایالات‌متحده نباشد؛ اما باز هم بسیار سریع است. فقط تعداد بسیار کمی سرویس وجود دارد که اینترنت ۱۰ گیگابیتی ارائه می‌دهند. EPB در شهر چاتانوگای ایالت تنسی با ماهی  ۳۰۰ دلار اینترنت ۱۰ گیگابیتی ارائه می‌دهد، دقیقا همان هزینه‌ای که من برای سرویس ۲۲ گیگابیتی خود از کام‌کست پرداخت می‌کنم. سرویس‌دهنده‌ی دیگری به نام US Internet اینترنت ۱۰ گیگابیتی را با قیمت ۳۰۰ دلار و یا ۲.۵۵ گیگابیتی را با قیمت ۱۰۰۰ دلار در ماه ارائه می‌دهد، دقیقا یک سوم هزینه‌ای که من در سن خوزه پرداخت می‌کنم.

سرویس‌های گیگابیتی در نقاط محدودی ارائه می‌شود و سرویس ۱۰ گیگابیتی به‌ندرت ارائه می‌شود. البته اگر این سرویس به شهر ما بیاید حتما از آن استفاده خواهد کرد.

۱۰G چه اندازه سریع است؟ شما به یک NVMe PCIe SSD نیاز دارید (شبیه SSD-های سری 750 Intel) تا بتوانید با همان سرعتی که دانلود می‌کنید، اطلاعات را روی درایو ذخیره کنید. با این سرعت GTA5 در کمتر از ۱ دقیقه دانلود می‌شود، البته اگر استیم بتواند این سرعت را پوشش دهد.

 اگر شما از سرویس‌های دیگر کام‌کست استفاده می‌کنید، با یک تماس می‌توانید این سرویس را سفارش دهید، البته اگر در شهر شما این سرویس ارائه شود.

خطوط سبز فیبر نوری آماده‌به‌کار را نشان می‌دهد.

 بیایید این اینترنت را با سایر کشورها مقایسه کنیم. در سنگاپور اینترنت فیبر نوری ۲ Gbps با سرعت ۱ Gbps آپلود، تقریبا با ۵۲ دلار آمریکا قابل تهیه است. Google Fiber در آمریکا ۷۰ دلار به ازای هرماه قیمت دارد؛ اما نقاط تحت پوشش آن بسیار محدود است. کابل‌های DOCSIS 3.1 با DOCSIS 3.0 در حال تعویض هستند تا اینترنت پرسرعت به تمام مردم تعلق بگیرد؛ اما سرعت آپلود آن‌ها ۵۰ Mbps باقی خواهد ماند.

 هیچ شکی نیست که اینترنت گیگابیتی در یک دو سال آینده فراگیر خواهد شد. از مودم‌های دایل آپ چند سال گذشته به سرویس‌های ۵۰ تا ۱۰۰ مگابیتی رسیده‌ایم و بیشتر مردم از این سرعت‌ها استفاده می‌کنند و در آینده نیز بیشتر مردم از اینترنت گیگابیتی استفاده خواهند کرد. اینترنت من ۲۰۰ هزار برابر دایل آپ سرعت دارد.

حتی ۱۰۰ برابر سریع‌تر از اینترنت ۲۰ مگابیتی است. وقتی در مسافرت‌ها مجبور به استفاده از اینترنت ۵ مگابیتی می‌شوم، واقعا برایم غیرقابل‌تحمل است و نمی‌دانم مردم چگونه با این سرعت کنار می‌آیند. البته شاید در ۱۰ یا ۲۰ سال آینده، اینترنت گیگابیتی نیز بسیار کند به نظر برسد.

آیا اینترنت ۲ Gbps ارزشش را داشت؟ حداقل برای من بله. آیا گران‌قیمت است؟ بستگی به محل زندگی شما دارد، اگر در خاور دور زندگی می‌کنید، حتما این اینترنت بسیار ارزان خواهد بود، البته فیبر نوری این روزها در حال گسترش است.

سؤال بهتر اینکه آیا این اینترنت به من کمک می‌کند که بهتر بازی کنم؟ معمولا به‌جز دایل آپ، باقی سرویس‌ها برای بازی زیاد مشکلی ایجاد نمی‌کنند و فقط در حالتی مشکل ایجاد می‌شود که افراد دیگری در خانه شروع به استفاده از اینترنت کنند.

آیا این اینترنت محدودیت حجمی دارد؟

Google Fiber محدودیت حجمی ندارد؛ اما بسیاری از ISP‌-ها محدودیتی ۳۰۰ گیگابایتی به ازای هرماه برای استفاده از اینترنت گذاشته‌اند و تا آنجا که من اطلاع دارم برای فیبر نوری محدودیتی وجود ندارد. دانلود GTA5 به‌راحتی می‌تواند حجم محدود شما را تمام کند، اگر محدودیت حجمی وجود داشته باشد.

سرعت اینترنت من در حال حاضر بیشتر از ۹۹/۹۹۹ درصد از مردم ایالات‌متحده است و حتی شاید در کل دنیا.

نظر شما در مورد این مطلب چیست؟